Zabranjeno pušenje - Ljubav udara tamo gdje ne treba i kada joj se čovjek najmanje nada

Podno planina i orlovih krila on je pio potok s' izvora
Vode su tekle, a srne bi rekle raja, eno malog Milana
Vatra s' ognjišta je grijala pet sijenki sa zidova
A na zidu Zvezda Crvena Bijelo Dugme i sveti Nikola
Pored kuće štala u štali sjeno, ispod sjena maljutka
Sestra se bila dobro udala u brata firma krenula

Al' otac je bio tmuran na dan Arhanđela Gavrila
Govorio je svečano, riječima predaka:
'Mog su dedu jurili Turci, a vašeg Austrija
Ja sam bježo od ustaškog noža, od tada sam sjed
Opet je vrijeme da se Srpstvo brani puškom
Stan'te, djeco u red'

Fazila je bila meka svila prava vila samo bez krila
Babo joj trgovao kožom od Visokog pa do Goražda
U kući vazda osmjesi i baklava puna tepsija
Imala je četiri brata četiri vita jelena
Al' majka joj suzna klanjala na prvi dan Bajrama

Otac je zborio mirno, kao stari hadžija:
'Mora se, djeco branit' Bosna, naša jedina!'
Zagleda se tad' u brata brat
nema sumnje, počinje rat

Bila je noć i bila je hladna smještena vješta zasjeda
Akciju su vodila četiri brata četiri vita jelena
Odjeknu lelek klancima prosu se se krv rijekama
Žive uhvatiše par momaka živog i brata Milana

Kontraofanziva kao što to biva bila je žestoka
Srpsku vojsku vodio je lično pukovnik Slavko Lisica
Noć se okrenu naopako, nema više ni svitanja
Po srušenoj čaršiji, lutao je Milan trazeć' brata rođena
Al' umjesto brata, ispod jorgovana stajala je lijepa Fazila

Ti ideš sada sa mnom jasna su pravila
Tvoja braća drže moga brata slijedi razmjena
Ništa ti se neće desit' ako budeš pametna

Al' ljubav udari često, tamo gdje ne treba
i kad joj se čovjek najmanje nada
A kad ljubav udari strasno, tu stiže i nesreća
i u plamenu, sve obično strada

Pet dana je sjedila u uglu, kao pet stotina godina
pet noći od straha, pet jutara bez dodira
Al' šesti dan se u njima probudi luda beštija
šesti se dan, kao san, ljubav rodila

Blagi dodir usnama jebena je sudbina
'Zar ti je mala Turkinja mozak popila
zar ti ništa ne znače Srpstvo i Sveti Nikola
Zar da ti brata na kolac nabiju' - govorila je rodbina
zar ne znaš da je rat, gdje živiš ti?
Ona ostaje sa mnom jebite se svi

I uzalud je stigao haber da je spremna razmjena
uzalud je babo slao novce, vrati nam se jedina
Moja je ovdje zadnja, ja ne idem od Milana
Sve do zime nisu izlazili, iz svoga malog brloga
prokleti da su Milan i Fazila i od boga i od naroda
Kažu da ih je grijala neka, đavolja ljubav vatrena
kažu da je ta vrela ljubav, jedne noći kuću zapalila

Gorio je strašan plamen iznad bosanskih planina
A vojska tvrdi da tjela nisu nigdje nađena
Neke babe su ih vidjele da lete poput anđela
Primila ih je Amerika, javio je novinar Rojtera
al' nije znao tačno ko je dobio azil
Milan i Fazila, il' Milana i Fazil